Sinema görsel işitsel olarak ortaya çıkmaya başladığı dönemden itibaren, senaryooluşturma amaçlı olarak romanları kullanmaktadır. Televizyonun yayın hayatına girmesive yaygınlaşmasıyla birçok televizyon filmi ile televizyon dizisi de konu elde etmederomanları uyarlama yoluna gitmektedir. Bu kapsamda Türkiye’de de ilk örneklerininTRT’de görüldüğü, daha sonra ise özel yayıncılık ile devam eden süreçte birçok roman,sinema ve televizyona uyarlanmış ve bu uyarlamalar büyük başarılar kazanmıştır. Bugünbir öykü, bir roman birçok medya platformunda açılmakta, bu açılımla ortaya çıkan heryeni metinde anlatıya, kendine özgü değer katmaktadır. Çapraz medya ve transmedyaanlatı kavramı ile de anılan ideal form kapsamında, çoklu ortamda aynı eserin farklıformatlarda sunumu görülmektedir. Çalışma anlatının medyalar arası geçiş sürecindedönüşümleri, anlatı özellikleri, zaman ve mekân kullanımı acısından her anlatının kendineözgü katkıları ve eksiklikleri bağlamında analiz edilmeye çalışılmaktadır. Bu kapsamda daçoklu medya ortamında sunulan “Ağır Roman” örneklem olarak incelenmektedir.
Since the beginning of its emergence as an audiovisual, cinema uses novels in order to create scripts. With television broadcasting and popularization, many television films and television series are adapting the novels in order to obtain the subject. This can be seen in the context of the first examples of TRT in Turkey, then the process continues with specialized publishing several novels adapted to film and television adaptations, and this has gained great achievements. This can be seen in the context of the first examples of TRT in Turkey, then the process continues with specialized publishing several novels adapted to film and television adaptations, and this has gained great achievements. Today, a story, a novel is opened on many media platforms, and in every new text, it contributes to the whole, unique and value. Within the scope of the ideal form, which is also referred to as cross-media and transmedia narrative concept, the presentation of the same work in different formats can be seen in multi-media. Transformation of the study narrative in the transition between media is tried to be analyzed in the context of narrative features, time and place use in the context of the specific contributions and deficiencies of each narrative. In this context, the “Ağır Roman” sample presented in a multi-media environment is examined as a sample
