FSEK m. 70 hükmü uyarınca ilgili kanun çerçevesinde korunan fikir ve sanat eserleri üzerindeki hakların ihlal edilmesi maddi ve manevi tazminat sorumluluğuna yol açmaktadır. Ancak kanun kapsamında bu davalara ilişkin taleplerin ileri sürülebilmesi belirli bazı şartların varlığını gerektirmektedir. Bu şartlar kapsamında eser kavramının sınırı çizilmekte ve her fikri ürünün 5846 sayılı Kanun çerçevesinde eser olarak nitelendirilemeyeceği ifade edilmektedir. Ayrıca kanun kapsamında maddi tazminat sorumluluğuna ilişkin kusur, zarar, illiyet bağı unsurları düzenlenirken; manevi tazminat sorumluluğu bakımından her bir unsur açıkça ele alınmamıştır. 4110 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikle FSEK m. 70/I hükmü, manevi hakların ihlal edilmesi halinde yalnızca manevi bir zararın doğması halini öngörmektedir. Açılacak olan tazminat davasında zarar şartının gerekip gerekmediği hususunda, eser sahibi, haksız fiil sebebiyle manevi bir zarara uğradığını ispat etmekle zorunlu tutulmamalı; yalnızca haksız fiilin varlığını ispat ederek talebini ileri sürebilmelidir.
In accordance with the provisions of Article 70 of the Code, violation of the rightson intellectual and artistic works protected under the relevant law leads to theresponsibility of pecuniary and incorporeal compensation. The fact that these cases canbe brought under the law requires only certain conditions. Among these conditions,especially the concept of the work is defined and it is stated that every work cannot bedescribed as an intellectual product within the framework of Law No 5846.Within thescope of the law, while regulating the defect, damage, causalities related to materialcompensation; Each element has not been regulated of moral compensation liability.Whether the damage requirement is necessary in the conpensitation case, owner of thework should not be obliged to prove that (s)he has suffered any moral damage due totort; (s)he should be able to sue her/his claim by proving only the tort.
