Bu çalışmanın amacı ilkokul 4. sınıfta öğrenim gören Roman çocukların okul doyumu düzeylerinin cinsiyet, umut düzeyi, algıladıkları sosyal destek düzeyi, algılanan öğretmen davranışı değişkenleri açısından incelemektir. Çalışmaya 2015-2016 eğitim öğretim yılında Samsun ili merkez ilçelerinde öğrenim gören Roman kökenli 60 (32 kız, 28 erkek) ilkokul dördüncü sınıf öğrencisi katılmıştır. Araştırma kapsamında belirlenen değişkenlere ait veriler, Çocuklar İçin Kapsamlı Okul Doyumu Ölçeği, Algılanan Öğretmen Davranışı Ölçeği, Çocuklarda Umut Ölçeği, Çocuk ve Ergenler İçin Sosyal Desteği Değerlendirme Ölçeği yardımıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler MannWhitney U ve Spearman Brown korelasyon katsayısı testleri ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçları, araştırmaya katılan Roman çocukların okul doyumu düzeylerinin yüksek olduğunu göstermektedir. Roman çocukların okul doyumu düzeyleri cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermezken, okul doyumu düzeyi ile umut düzeyi ve alt boyutları arasında anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Roman çocukların okul doyumu düzeyi ile algılanan sosyal destek düzeyi arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmazken, aile ve öğretmen desteği alt boyutunda pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin varlığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte Roman çocukların okul doyumu düzeyleri ile algılanan öğretmen davranışı arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır
This study aimed to investigate the school satisfaction levels of Romani children with respect to variables such as gender, levels of hope, perceived social support, perceived teacher behavior. The participants included 60 Romani primary school students (female 32, male 28) in Samsun at 2015-2016 academic year. Followings were employed to obtain data: Overall School Satisfaction Scale for Children, Perceived Teachers Behaviors Scale, Children’s Hope Scale and Social Support Appraisals Scale to Be Used with Children and Adolescents. The research data were analyzed by using Mann Whitney U and Spearman Brown Correlation tests. The research results showed that Romani students have high level of school satisfaction and there is no significant difference between the school satisfaction levels with respect to gender. The research results showed that there is significant positive relationship between school satisfaction and hope as well as its sub dimensions. While it was found that there is no significant relationship between school satisfaction levels and perceived social support levels, there are significant positive relationships with respect to sub dimensions which are family and teacher support levels. However, it was found that there is no significant relationship between the school satisfaction levels and perceived teachers behaviors of Romani children
