Palandöken Uluslararası Hemşirelik Eğitimi Kongresi, Erzurum, Türkiye, 24 Ekim 2019, ss.55-56
Amaç: Bu çalışmada amaç, birinci basamak sağlık kuruluşuna başvuran bireylerin yaşlı ayrımcılığı tutumlarının değerlendirilmesidir.
Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel türdeki çalışmanın evrenini, Karadeniz bölgesindeki bir ilde bulunan Aile Sağlığı Merkezi (ASM)’
ne başvuran bireyler oluşturmaktadır (n=350). Çalışmaya katılmayı kabul eden 320 kişi ile çalışma tamamlanmıştır. Çalışma verileri,
Tanıtıcı Bilgi Formu ve Yaşlı Ayrımcılığı Tutum Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Veriler SPSS 20.00 programı ile analiz edilmiş ve
anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Araştırmaya katılan bireylerin %60’ı kadın, %65,6’sı evli, %30,9’u üniversite mezunudur. Bireylerin eğitim durumu ve
meslekleri ile ölçekten aldıkları puan ortalamaları arasındaki fark anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Eğitim düzeyi ve yaşlının yaşamını
sınırlama ölçek alt puan ortalaması arasında; mesleği ile yaşlının yaşamını sınırlama, yaşlıya yönelik olumlu ayrımcılık ve yaşlıya
yönelik olumlu ayrımcılık ölçek alt puanları arasındaki fark anlamlı bulunmuştur(p<0.05). Aile tipine göre yaşlıya yönelik olumsuz
ayrımcılık ölçek alt puanı arasında; bireylerin yaşlı ile birlikte yaşama durumu ve yaşlı ile aynı evde yaşamayı isteme durumu ile
yaşlıya yönelik olumsuz ayrımcılık alt ölçek puanı arasında anlamlılık bulunmuştur (p<0.05).
Sonuç: Eğitim durumu yükseldikçe, çalışan bireylerin sayısı arttıkça yaşlıya yönelik olumsuz tutumun arttığı bulunmuştur. Geniş aile
tipine sahip ailelerin olumlu ayrımcılık alt ölçek boyutunda olumlu tutuma sahip olduğu bulunmuştur. Öneri olarak, farklı disiplinlerle
işbirliği ile yapılacak konu ile ilgili daha geniş evrene sahip araştırmaların desteklenmesi ve yaşlı ayrımcılığına karşı her sektörde
bilinçlendirici faaliyetlerin yapılması önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: ayrımcılık, tutum, yaşlı, yaşlı ayrımcılığı