Behçet hastalığı etiyolojisi tam olarak bilinmeyen multisistemik bir vaskülittir. Göz tutulumu, özellikle de posterior segmenttutulumu hastalığın en yıkıcı klinik görünümüdür ve mutlak immünsüpresif tedavi endikasyonudur. Ancak konvansiyonelajanlarla yapılan immünsüpresyon üveit ataklarını ve dolayısıyla görme kaybını önlemede yetersiz olabilmektedir. Tedavininbir sonraki basamağını oluşturan interferonlar, antiviral, antiproliferatif ve immünmodülatör özelliklere sahip olansitokinlerdir. Behçet hastalığının göz tutulumunda oldukça etkilidirler. Tekrarlayan atakları önler ve görme prognozunuiyileştirirler. Maküler ödem ve retinal neovaskülarizasyonların tedavisinde başarıyla kullanılmaktadırlar. Ayrıca ilaçkesildikten sonra uzun dönemde remisyon sağlamaktadırlar. Bu derlemenin amacı interferonların etki mekanizmasını veBehçet üveitinin tedavisinde etkinliği ve güvenilirliğini özetlemektir.
Behçet disease is a multisystem vasculitis with unknown etiology. Ocular involvement, especially posterior segment involvement is the most devastating manifestation of the disease and is absolute indication for immunosuppressive treatment. However, immunosuppression with conventional agents may be inadequate to prevent destructive uveitis attacks and consequently visual loss. Interferons that constitute the next step of the treatment are the cytokines, which have antiviral, antiproliferative, and imunomodulatory features. They are quite effective in the treatment of Behçet uveitis. They prevent recurrent attacks and improve visual prognosis. They are used successfully in the treatment of macular edema and retinal neovascularizations. Furthermore they provide long-term remission after secession of interferon treatment. The aim of this review is to summarize the mechanism of action and the effectivity and safety of interferons in the treatment of Behçet uveitis.
