1863–1944 yılları arasında Paris’te yayımlanan, 1884’ten itibaren ise gazeteye ilaveten hafta sonu eki Supplément Illustré’yle birlikte servis edilen “Le Petit Journal’ın 1884–1920 arası sayıları üzerine yapılan araştırma neticesinde; Osmanlı coğrafyasında yaşanan çeşitli konularla alakalı olduğu anlaşılan 58 adet renkli litografi teknikli illüstrasyon saptanmıştır. Bu çok sayıdaki tasvir içerisinde sadece bir adet illüstrasyonda, Osmanlı Türklerinin sosyo-kültürel hayatlarına doğrudan odaklanan bir resim belirlenmiş ve çalışmada detaylı biçimde ele alınmıştır. Böylece konu bakımından Aydın’dan İzmir’e yük hayvanları ve trenler ile getirilen, 1906 senesi Ağustos’u incir hasadının kutlandığı, bahsi geçen gazetede “İzmir’de İncir Bayramı” adıyla yayımlanan, kültürel tarihimiz açısından oldukça özel bir yere sahip olan illüstrasyon belgelenmiştir. Tasvirle, kültürel açıdan önemli bir yeri olan İzmir ve Aydın’da günümüzde de devam edegelen incir bayramlarının, dolayısıyla Türk gelenek göreneklerinin Fransız basını vesilesiyle ne şekilde sunulduğu disiplinler arası bir yöntemle irdelenmiştir. Böylece Batılı yazar ve ressamların, Oryantalist geleneklerini gazetelerde yer alan Doğu’yu sundukları haber ve tasvirlerle ne şekilde sürdürdüğü ortaya konulmaya çalışılmıştır.
As a result of the research on the issues between 1884 and 1920 of Le Petit Journal which was published in Paris between 1863 and 1944 and served with the weekend supplement Supplément Illustré in addition to the newspaper since 1884; 58 colored lithographic illustrations, which are understood to be related to various issues in the Ottoman geography, were identified. Among these many descriptions, only one illustration, which directly focuses on the socio-cultural life of the Ottoman Turks, was determined and discussed in detail in the study. Thus, the illustration which has a very special place in terms of our cultural history was documented in terms of the subject which was brought from Aydın to İzmir by animals and trains, where the fig harvest was celebrated in August 1906, and which was published in the aforementioned newspaper under the name “Fig Festival in İzmir.” With the depiction, how the fig feasts, which still continue today in İzmir and Aydın, which have culturally important places, and thus, how Turkish traditions are presented on the occasion of the French press, has been examined with an interdisciplinary method. Thus, it has been tried to reveal how the Western writers and painters continued their Orientalist traditions with the news and descriptions of the East in the newspapers.
