Emeği çok ve üretimi zor olan bağcılık sektöründe rasyonel planlama ile maksimum kar elde edilebilir.Bu çalışmada, bazı Anadolu illerinin (Afyonkarahisar, Aksaray, Amasya, Ankara, Bilecik, Bolu, Burdur,Çankırı, Çorum, Denizli, Eskişehir, Isparta, Karaman, Kayseri, Kırıkkale, Kırşehir, Konya, Kütahya,Nevşehir, Niğde, Sivas, Uşak, Yozgat) bağcılık açısından sınıflandırılması yapılmıştır. Türkiye İstatistikKurumu’ndan alınan 2006–2016 yılları arasındaki toplam bağ alanı, üretim miktarı ve tarımsal fiyatbilgileri değişkenleri incelenmiştir. Bu değişkenler kullanılarak Kümeleme ve Çok Boyutlu Ölçeklemeanalizleri ile birbirine benzer iller belirlenmiş olup daha rasyonel yatırım yapılabilecek bölgelerbelirlenmeye çalışılmıştır. Verilerin analizinde SPSS ve PAST programları kullanılmıştır. Analizsonuçlarına göre bağcılık açısından birbirine en benzer iller Çankırı–Bolu, Bilecik–Afyon, Amasya–Sivasolarak belirlenmişken Denizli bütün illerden üretim yönünden farklı bulunmuştur.
Maximum profit can be achieved with rational planning in the viticulture sector, which is very labor– intensive and difficult to produce. In this study, some Anatolian provinces (Afyon, Aksaray, Amasya, Ankara, Bursa, Bolu, Burdur, Çankırı, Çorum, Denizli, Eskişehir, Isparta, Karaman, Kayseri, Kırıkkale, Kırşehir, Konya, Kütahya, Nevşehir, Niğde, Sivas, Uşak, Yozgat) were classified as viticulture. The variables of total vineyard area, production quantity and agricultural price information between 2006– 2016 taken from Turkish Statistical Institute were examined. Clustering and Multidimensional Scaling analyzes were used to determine similar items using these variables, and regions where more rational investments could be made were tried to be determined. SPSS and PAST programs were used in the analysis of the data. According to the results of analysis, Denizli is different from production of all provinces while the closest provinces in terms of viticulture is determined as Çankırı–Bolu, Bilecik– Afyon, Amasya–Sivas.
