Kur’ân-ı Kerim, Allah Teala tarafından tebliğ ve tebyin edilmek üzere görevlendirilen Hz. Peygamber’in yaşadığı toplumun sahip olduğu Arap diliyle indirilmiştir. Kur’ân Arap dili lehçelerinin tamamını kapsamakla birlikte, daha ziyade Arapların en fasihi olan Kureyş lehçesiyle nazil olmuştur. Yaşayan her dil gibi Arap dilinin de kendine özgü gramer kuralları vardır. Araplar tarafından Kur’an’ın nüzûlünden önce bilinen nahiv kaideleri kullanımına ihtiyaç duyulmadığı için zamanla unutulmuştur. Unutulan bu kurallar Kur’ân-ı Kerim’in nüzulünden sonra kısa dönemde onu hatalı okuyuşlardan (lahn) koruma zarureti sebebiyle tekrar ortaya çıkarılmış ve bu sayede nahiv ilmi kurulmuştur. Dilciler nahiv ilminin kurulmasında olduğu gibi kaidelerinin detaylandırılmasında da Kur’ân-ı Kerim ve onun kıraatlerinden oldukça faydalanmışlardır. Bu çalışmada Kur’ân-ı Kerim’in farklı kıraatlerinin, bazı nahiv kaidelerinin konulmasına, tespit edilen kuralların teyit edilmesine, bir kısmının reddedilmesine, bazı i’râb kurallarının çeşitlendirilmek suretiyle zenginlik kazanmasına, birtakım yeni yaklaşımların ortaya çıkmasına olan etki ve katkıları incelenmeye çalışılmıştır.
The Holy Qur'ān has been revealed in Arabic, the language used in the community in which the Prophet lived who was charged by God to convey and explain. Although the Qur'ān encapsulates all Arabic dialects it was mostly revealed with the Quraysh dialect, which has been the most accurate of them. Like every language, Arabic has its own grammatical rules. Before the revelation of the Qur'ān, the nahiv principles known by the Arabs and have been forgotten later because there was no need to use them. Shortly after the revelation of the Qur'ān, the grammatical rules that have been forgotten were re-discovered and Arabic syntax was created because of the fact that it should be protected from false re a dings (lahn). The philologists, as in the establishment of this science, in the elabo-ration of its rules have benefited greatly from the Qur'ān and its different rea-dings. In this study, we aim at analyzing the effect of pronunciation differences in the reading of some Qur'ānic verses on the establishment of some nahiv princip-les, verification of rules, rejection of some of them, enrichment of some rules through diversification and the emergence of new approaches.
