Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı içeceklere, ağız çalkalama solüsyonlarına ve diş macunlarına maruz bırakılan kompomer rezinlerin renk stabilitesini değerlendirmektir. Gereç ve yöntem: İçecek, ağız çalkalama solüsyonu ve diş macunu grupları için 5'er alt grup oluşturuldu. Çalışmada kullanılan tüm örnekler (her grup için n=10) üretici tavsiyelerine göre, 10 mm çapında ve 2 mm yüksekliğinde disk şeklinde hazırlandı. Aynı marka ve aynı renk tonu kompomerler (Voco, Glasiosite Caps, A2) kullanıldı. Polimerizasyon sonrası örnekler, 600, 800 ve 1000 gritlik silikon karbid diskler kullanılarak su soğutması altında zımpara makinesi ile cilalandı. Tüm örnekler distile su içerisinde 24 saat 37 °C'de inkübe edildi. Örnekler üç alt gruba ayrıldı (Grup 1: içecekler, Grup 2: ağız çalkalama solüsyonları ve Grup 3: diş macunları). Birinci gruptaki örnekler beş farklı içecek içerisinde, ikinci gruptaki örnekler beş farklı ağız çalkalama solüsyonu içerisinde 24 saat 37 °C'de bekletildi. Örneklerin fırçalanması (Grup 3) aynı operatör tarafından günde iki kez, 2 dakika süreyle 4 hafta uygulandı. Bütün grupların renk değerleri bir spektrofotometre ile uygulamalardan önce ve sonra ölçüldü. Bulgular: Tüm gruplarda uygulamalar sonrası renk değişiklikleri gözlendi (?E= 0,71 - 5,09). İçecek grupları arasında, ağız çalkalama solüsyonları arasında ve diş macunları arasında, istatistiksel farklılıklar bulundu (p<0,05). Sonuç: Klinik olarak kabul edilebilir değerden (?E=3,3) daha fazla renk değişimi yapan içecekler ve diş macunları daha dikkatli kullanılmalıdır. İleri klinik araştırmalara ihtiyaç vardır
Objective: The purpose of this study was to evaluate the color stability of compomer resins which exposure to different beverages, mouth rinse solutions and toothpastes. Material and Methods: For beverages, mouth rinse solutions and toothpastes were created 5 sub-groups. All samples used in this study were prepared according to the manufacturer's instructions in the form of discs with a diameter of 10 mm and a height of 2 mm. Same brand and same color tone compomers (Voco, Glasiosite Caps, A2) were used. After the polymerization, all samples were polished with 600, 800 and 1000 grit silicon carbide papers on an abrasive machine under running water. All samples were incubated in distilled water for 24 hours at 37 °C. The samples divided into three sub-groups (Group 1: beverages, Group 2: mouth rinse solutions and Group 3: toothpastes). Samples in group 1 were incubated in 5 different beverages and samples in group 2 were incubated in 5 different mouth rinse solutions for 24 hours at 37 °C. Brushing of the samples (Group 3) were done by the same operator over 2 minutes, twice a day for 4 weeks. The color values of all groups were measured with a spectropfotometer before and after exposure to applications. Results: All samples displayed color changes after applications (∆E= 0.71 – 5.09), and there was a statistically difference among sub-groups of beverages, mouth rinse solutions and toothpastes (p<0.05). Conclusion: Beverages and toothpastes that produce a higher color change than the clinically acceptable value (∆E=3.3) should be used more carefully. Further clinical investigations are needed
