TURKISH JOURNAL OF AGRICULTURE AND FORESTRY, cilt.23, sa.6, ss.645-650, 1999 (Scopus)
Yaz gelişme periyodu boyunca ısıtılmayan serada, bağda veya meyve bahçesinde yetişen 15 farklı bahçe bitkisinden tesadüfi
olarak seçilen toplam 343 yaprağın uzunluk, genişlik ve alanları ölçülmüştür. Çalışmada kullanılan ve bulunduğumuz bölgede
araştırıcılar tarafından yoğun olarak çalışmalarda kullanılan bitkiler yaprak ayalarının formuna göre üç ana gruba ayrılmış ve her bir
grup için sadece bir yaprak alanı tahmin modeli geliştirilmiştir. Çalışmada Avokado [1], Trabzonhurması için anaç olarak kullanılan
Lotus eriği [2], 52 ÜN 13 tip nolu Trabzonhurması [3], Hayward kivi çeşidi [4], Bonica F1 patlıcan çeşidi [5] ve Yalova F1 sivri biber
çeşidi [6] birinci grupta, GAP F1 hıyar çeşidi [7], Siyah üzüm (Isabella) (Vitris labrusca L.) [8], Narince üzüm çeşidi (Vitis vinifera L.)
[9], kırmızı frenk üzümü [10], yöresel yaz kabağı tipi [11] ve yöresel Urfa kabağı tipi [12] ikinci grupta, seçilmiş fasulye tipi [13],
Rubin kırmızı ahududu çeşidi [14] ve bögürtlen [15] ise üçüncü grupta toplanmıştır. Parantez içinde verilen rakamlar eşitliklerdeki
bitki türünü (PS) belirtmektedir. Yaprakların gerçek alanı PLACOM Dijital Planimetre ile ölçülmüş ve her bir gruba ayrı yarı olmak
üzere EXCELL 7.0 paket programı ile değişkenlere ait verilere çoklu regresyon analizi uygulanmıştır. Gruplar için geliştirilen yaprak
alanı tahmin modelleri sırasıyla aşağıdaki gibi saptanmıştır.
LA= -50.63 -1.353*L/W*PS+5.347*W+0.06*W2
*PS+5.489*L
LA= -114.43-7.31*L/W*PS+0.651*W2
+210.86*L/W
LA= -148.65-2.39*LLL*PS+2.126*ULL*PS+29.72*LLL
Eşitliklerde LA tahmini yaprak alanını, L yaprak ayası uzunluğunu, W yaprak ayasanını en geniş iki noktası arasındaki mesafeyi, ULL
fasulye, ahududu ve böğürtlen için ayadaki üst dilimin uzunluğunu, LLL ise aynı bitki türleri için ayadaki alt iki dilimin uçtan uca
uzunluklarını ifade etmektedir. Gruplar için hesaplanan R2 değerleri (sırasıyla 0.983, 0.986 ve 0.988) ve model eşitliklerinin
hesaplanmasında kullanılan tüm bağımsız değişkenlerin standard hataları p<0.001 düzeyinde önemli olmuştur.
: A total of 343 leaves were selected randomly from fifteen different horticultural plants, that are widely grown under
Samsun ecological conditions. Lamina width, length and leaf area were measured. The plants were divided into three groups
according to lamina shape, plants with similar shapes being put into the same group for developing an equation to predict their leaf
areas. The first group of plants included avocado species [1], lotus plum used as persimmon rootstock [2], 52 ÜN 13 selected
persimmon type [3], Hayward kiwifruit cultivar [4], Bonica F1 aubergine [5] and Yalova F1 pepper [6]. The second group included
GAP F1 cucumber [7], Kara üzüm (Isabella) (Vitis labrusca L.) [8], Narince grape cultivar (Vitis vinifera L.) [9], red-currant species
[10], local summer squash type [11] and local Urfa squash type [12]. The third group were selected runner bean type [13], Rubin
red raspberry cultivar [14] and blackberry species [15]. The numbers in square brackets represent the plant species (PS) for the
equations. The actual leaf area of the plants were measured by PLACOM Digital Planimeter, and multiple regression analysis with
EXCEL 7.0 was performed on the groups separately. The leaf area models developed for the first, second and third groups, were
LA= -50.63 -1.353*L/W*PS+5.347*W+0.06*W2
*PS+5.489*L
LA= -114.43-7.31*L/W*PS+0.651*W2
+210.86*L/W
LA= -148.65-2.39*LLL*PS+2.126*ULL*PS+29.72*LLL
respectively, where LA is leaf area, L is leaf length, W is leaf width, ULL is upper leaf lobe length and LLL is lower leaflet length. All
R2 values (0.983, 0.986 and 0.988 for the first, second and third group, respectively) and standard errors for all subsets of the
independent variables were found to be significant at the p<0.001 level.