Amaç: Bu çalışmanın amacı direkt yapıştırma sırasında Andrews'un önerdiği klinik kronun orta noktası hedef alındığında yapılan dikey yön hatalarını bulmak ve en çok hangi dişte hata yapıldığını belirlemektir. Birey ve Yöntem: İlk ölçümler kliniğimizde straight wire teknik ile tedavi edilen ve tamamen sürmüş dişlere sahip 30 hastanın başlangıç modellerinde yapıldı. Model üzerinde her bir dişin okluzogingival klinik kron boyu ölçülüp bu değerin yarısı hesaplandı. Daha sonra klinikte aynı hastaların braketlerinin yatay slotunun insizalveya okluzal kenarlara uzaklığı ağız içerisinde dijital bir kumpas kullanılarak ölçüldü. Model üzerinde ve ağız içerisinde elde edilen veriler SPSS istatistik programında eşleştirilmiş t-testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Sonuçlar incelendiğinde üst sağ ve sol orta kesici ve alt sol küçük azılar ve alt sağ 1. küçük azı (p<001), üst sağyan kesici ve üst sol 1.küçük azı (p<0,5) dişlerin braket konumları ile klinik kronlarının yarısı arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar olduğu gözlendi. Sonuç: Özellikle kron boyu büyük olan üst orta kesici dişler ve bukkal yüzeylerinin direkt olarak görülmesi güç olan küçük azı dişlerinde dikey hataları elimine edebilmek için braketler dikey olarak konumlandırılmalarını sağlayan bir rehber alet yardımı ile yerleştirilmelidir.
Aim: The aim of this study was to investigate the vertical errors made during the direct bonding when the midpoint of the clinical crown was used as a reference point as Andrews recommended. Subjects and Methods: The occluso-gingival crown heights of all teeth were measured on the study models and the figures were divided in half. Then, the distances from the occlusal or incisal edges to the horizontal slots of the brackets on the same patients were measured by using digital calipers. The figures which were obtained from the model and intra oral measurements were analyzed using paired sample t-teston the SPSS statistic program. Results: There were statistically significant differences between the bracket position and the half of the clinical crowns of the upper left and right central, lower left both premolars and lower right first premolar (p<001), upper right lateral and upper left premolar teeth (p<0,5). Conclusion: A direct bonding bracket placement gauge which is available to bond brackets should be used during particularly the direct bonding of the long crown heights of the upper central incisors and premolar teeth which had uneasily observable buccal crown surface.
