Akademik Veri Yönetim Sistemi
Aydın Sağlık Dergisi, cilt.9, sa.1, ss.7-9, 2023 (Hakemli Dergi)
Amaç: Bu çalışma, diyabet tanısı almış bireylerin hasta aktiflikleri ile tedaviye uyumları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Materyal ve Metot: Araştırma Temmuz ve Eylül 2021 tarihleri arasında OMÜ Tıp Fakültesi diyabet eğitimi polikliniğine başvuran bireylerle yapılmıştır.
Araştırmanın örneklemini diyabet eğitimi polikliniğine başvuran 155 erkek ve 135 kadın toplam 290 kişi oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak anket
formu, Hasta Aktiflik Düzeyi Ölçüm Aracı (PAM), ve Morisky Tedavi Uyum Ölçeği (MTUÖ) kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS programı
kullanılmıştır. Verilerin analizinde; t testi, anova testi, Mann-Whitney U-testi, Kruskall-Wallis Ki-Kare testi ve Spearman sıra korelasyonu kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırmaya katılan bireylerin yaş ortalamaları 40-49 arasındadır. Hastaların %53,4’ü erkektir. Katılımcıların %81,4’ü evli olduğunu, %64,9’u
çalışmadığını %81,4’ü diyabet hastalığı hakkında bilgi sahibi olduğunu bildirmiştir. Hastaların hasta aktiflik düzeyi ölçeğinden alınan puanlarının
ortalaması 42,7± 9,34 olarak bulunmuştur. Hastaların tedaviye uyum sağlama puanlarının ortalaması 6,28 ± 1,43 olarak (Orta düzeyde tedaviye uyum)
bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre diyabet tedavisinde hasta aktiflik düzeyi ile tedaviye uyum sağlama arasında Spearman’ın sıra korelasyonu hesaplanmış ve sonuç, ρ=0,502;( p=0,000) olup ölçek puanları arasında aynı yönde %50,2 lik bir ilişki olduğu bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre hastaların eğitim düzeyi arttıkça, gelir durumu arttıkça hasta aktifliği ve tedaviye uyum sağlama durumları artmaktadır. Hasta aktiflik düzeyini olumlu yönde en çok etkileyen faktör ise eğitim düzeyi olmuştur.
Sonuç: hastaların tedaviye aktif katılımı arttıkça tedaviye uyum sağlama skoru, eğitim seviyesi arttıkça sağlıklarını iyi olarak algılama skorları da artmaktadır.
Anahtar Sözcükler: diyabet, hasta aktiflği, tedavi, uyum.