Bilim ve teknolojideki ilerlemelere rağmen, sürdürülebilir gıda üretimi hala tehdit altındadır. Tarım üzerindeki beşeri ve çevresel baskıların küresel gıda güvenliğini gün geçtikçe daha fazla tehdit etmesi, gıda üretiminin ve kalitesinin düşmesi gıda güvenliği sorunsalına karşı bitki korumayı önemli bir konu haline gelmiştir. Bu çalışmada kültürel bir miras olarak Geleneksel Ekolojik Bilginin (GEB) bilimsel bilgiye entegre edilmesinin, bitki koruma ve sürdürülebilir gıda üretimine önemli katkılar verebileceğine odaklanılmaktadır. Çalışmada, nitel araştırma desenlerinden biri olan kültür analizi kullanılmıştır. Veriler katılımsız gözlem, yüz yüze görüşme ve doküman analizi tekniği kullanılarak toplanmıştır. Çalışma grubu, gözlem yapılacak yerlerin ve doküman incelemesine tabi tutulacak materyallerin seçiminde amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi kullanılmıştır. Görüşmeler ve gözlemler sonucu elde edilen veriler betimsel analiz ile çözümlenerek yorumlanmıştır. Bulgular Türkiye'de kültürel bir miras olarak yerel halkın bitki koruma ve sürdürülebilir gıda yönetimi sorunsalına karşı; (1) tohum koruma, (2) ot kontrolü ve çimlenmenin hızlanması, (3) zararlı yönetimi ve (4) geleneksel gıda saklama uygulamaları şeklinde dört boyutta GEB stratejileri ve uygulamaları geliştirdiklerini göstermektedir. Sürdürülebilir gıda üretimi, yerel bilginin bilimsel bilgiyle bütünleştirildiği toplum temelli bitki koruma uygulamalarına ve gıda üretiminde GEB'in rolüne saygı duyarak sağlanabilir.
Despite advances in science and technology, sustainable food production is still under threat. The fact that human and environmental pressures on agriculture threaten global food security more and more, and food production and quality decrease to plant protection has become an important issue against the food safety problem. In this study, it is focused that the integration of Traditional Ecological Knowledge (TEK) as a cultural heritage with scientific knowledge can make important contributions to plant protection and sustainable food production. This study uses the qualitative research technique of cultural analysis. This study collected the data using the techniques of nonparticipant observations, face-to- face interviews and document analysis technique. The purposeful sampling method of convenience sampling was used to select the places to be observed and the study group and materials to be subject to document review. The descriptive analysis technique was used to analyse the data obtained as a result of the interviews and observations. Findings show that local people have developed in four dimensions as a cultural heritage TEK strategies and practices against the problem of plant protection and sustainable food management in Turkey; (1) seed protection, (2) weed control and germination acceleration, (3) pest management, and (4) traditional food storage practices. Sustainable food production can be achieved by respecting community-based plant protection practices where traditional knowledge is integrated into scientific knowledge and the role of TEK in food production.
