Akademik Veri Yönetim Sistemi
JOURNAL OF ANATOLIAN ENVIRONMENTAL AND ANIMAL SCIENCES, cilt.5, sa.3, ss.356-365, 2020 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmada potansiyel probiyotik bakterilerden Lactobacillus spp. ve Enterococcus faecium’un sağlıklı tavuklardan izolasyonu ve probiyotik olarak kullanılma potansiyellerinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada Samsun’da bulunan ticari bir kanatlı hayvan mezbahasından 50 adet tavuğa ait bağırsak incelendi. Bağırsak mukozalarından alınan örneklerden Lactobacillus spp. ve E. faecium bakterilerinin izolasyonu amacıyla selektif besi yerlerine ekim yapıldı. Şüpheli kolonilerin identifikasyonu PCR ile yapıldı. İzole edilen bakterilerin % 0,5-1,0 safra konsantrasyonlarına direnci için Safra Tolerans Testi gerçekleştirildi. İzolatların pH 3 ve pH 5’e direnç durumları pH Tolerans Testi ile belirlendi. İzolatların hidrofobisiteleri %0,03 Kongo Kırmızılı agar kullanılarak incelendi. İzolatların antibiyotik dirençlilikleri dokuz farklı antibiyotik diski kullanılarak Disk Difüzyon Testi ile belirlendi. İzolatların patojen Escherichia coli izolatına karşı antagonistik etkilerinin araştırılmasında Radyal Difüzyon yöntemi kullanıldı. Örneklerden 20 adet E. faecium ve 9’u L. acidophilus olmak üzere 21 adet Lactobacillus spp. izole edildi. İzolatların tümünün % 0,5-1,0 safra konsantrasyonlarına, pH 3-5’e dirençli oldukları saptandı. İzolatların tümünün hidrofobik karakterde olduğu, ancak hiçbirisinin E. coli’ye karşı antagonistik etki göstermediği belirlendi. E. faecium izolatlarının 8 tanesi 8 antibiyotiğe karşı dirençli olarak değerlendirildi. Lactobacillus spp. izolatlarının 1 tanesinin 5 antibiyotiğe ve L. acidophilus izolatlarından da 1 tanesinin 7 antibiyotiğe dirençli olduğu belirlendi ve çoklu dirence sahip suşlar olarak değerlendirildi. Çalışma sonucunda tüm izolatların hidrofobik özellikte olduğu, safra ve düşük pH’ya dirençli olduğu fakat hiçbirisinin E. coli’ye karşı test edilen koşullarda etkili olmadığı belirlendi. Elde edilen sonuçlar, E. faecium, L. acidophilus ve Lactobacillus spp. izolatlarından çoklu antibiyotik direnci gösterenlerin probiyotik olarak kullanılabilir özellikte olduğunu ve in vivo koşullarda etkinlik denemeleri yapılması gerekliliğini göstermektedir.