19. yüzyılda Osmanlı Devleti toprak kayıpları ve kitlesel göçlerle karşılaştı. Yaşanan toprak kayıpları sınırların da değişmesinesebep oldu. Yeni sınırlar beraberinde Osmanlı taşra idaresinde düzenlemeleri getirdi. Bu idari düzenlemelerde çeşitli unsurlaradikkat edildi. Öncelikle sınır değişikliğine neden olan sebeplere odaklanıldı. Terk edilen yerlerden Osmanlı topraklarına göçetmek zorunda kalanların iskânlarına müsait yerler bu açıdan önemliydi. Göçmenlerin terk ettikleri topraklarına olabildiğinceyakın yerlere iskân edilmeleri amaçlandı. Ayırca sınırdaki ülkeden gelmesi muhtemel saldırıların da önlenmesi istenmekteydi.Bu nedenle 93 Harbi ardından Yunanistan’a terk edilen Tesalya’dan göç edecek Müslüman ahalinin iskânına elverişli bir idaribirim teşkil edildi. Serfiçe’nin Yunanistan sınırına yakınlığı onun hem muhacirlerin iskânına elverişli olmasını hem de askerîaçıdan önemli olmasını sağlıyordu. Bu yüzden Serfiçe Manastır vilayetinden ayrıldı. Askeri önemine binaen merkez idare ilehızlı haberleşebilmesi için müstakil sancak olarak teşkil edildi. Bu çalışmada sayılan gerekçelere dair belgeler değerlendirilerekSerfiçe sancağının idari hususiyetlerine dikkat çekilmiş, yapılan düzenlemeler açıklanmaya çalışılmıştır.
In the 19th century, the Ottoman Empire encountered land losses and mass migrations. Soil losses caused the borders to change. New borders brought regulations with the Ottoman provincial administration. Various factors were taken into consideration in these administrative arrangements. First of all, the reasons that cause border changes were focused. Places suitable for the resettlement of those who had to migrate from the abandoned places to the Ottoman lands were important in this respect. The immigrants were intended to be resettled as close as possible to their abandoned lands. Also, it was requested to prevent possible attacks from the country on the border. Therefore, an administrative unit suitable for the settlement of the Muslim people who would migrate from Thessaly, which was left to Greece after the 93 War, was established. Servia's proximity to the Greek border enabled it to be both suitable for the resettlement and militarily important. So Servia plucked from the Bitola province. Due to its military importance, it was established as a detached sanjak so that it could communicate quickly with the central administration. In this study, the documents regarding the reasons listed were evaluated and the administrative characteristics of the Servia sanjak were taken into consideration and the arrangements made were tried to be explained.
